آن چه در این کتاب می‌آید، معرفی اجمالی عقلانیت در اندیشه((پوپر)) و بررسی زمینه‌ها و آثار آن، همچنین ارائه برخی نظریات انتقادی بر عقلانیت و علمشناسی ((پوپر)) است .نگارنده در مبحث((عقلانیت و نقدپذیری)) خاطر نشان می‌کند که ... ((پوپر پایه‌ای‌ترین عنصر عقلانیت را انتقاد می‌داند، هر جا مسلک عقلی، شیوه عقلی، نظریه معقول، و هر نوع اتصاف دیگری به عقلانیت در کار باشد، پوپر جدا معیار و محک اصلی را، نقدپذیری یا نقادی معرفی می‌کند .او عقلانیت روش علم را در نقدی بودن آن می‌داند و مسلک عقلانی را مسلکی می‌داند که به استقبال انتقاد برود، و نظریه معقول را نظریه‌ای می‌داند که در مقابل ضربه‌های سنگین انتقاد مقاومت کرده باشد)) .پوپر، خود در این زمینه می‌گوید :((همه چیز باید نقادی شود)) .مباحث کتاب در قالب این فصول مطرح گردیده است :((ریشه‌های توجه به عقلانیت))، ((انتقال از ابطال پذیری به عقلانیت))، ((در جستجوی معیار برای عقلانیت))، ((بازسازی نظریه شناخت براساس معیار نقد پذیری)) و ((واقعیت در منظر عقلانیت پوپری)) .
