قصۀ یوسف با نقل یک خواب، که پسری به پدرش می‌گوید، شروع می‌شود و پدر، ضمن تعبیر خواب او (که تو برگزیده خدا می‌شود) از ترس و اضطراب خود سخن می‌گوید. پدر، پسر را از گفتن خواب به برادران باز می‌دارد. او واقعاً می‌ترسد نقل خواب پسرک، بین براداران به ایجاد فتنه‌ای شیطانی منجر شود. قصۀ یوسف با این گفت وگوی دو نفره آغاز می شود. زنجیرۀ این گفت و گوها چنان سراسر قصه را پوشانده است که می‌توان گفت تقریباً 75 درصد قصۀ یوسف، اساساً گفت و گو است و آدم‌ها در این جا عروسک خیمه شب بازی داستان‌گو نیستند. آنها آزدانه دست به عمل می‌زنند و داستان‌گو اجازه می‌دهد آنها چنان سخن بگویند که هر نوع زیر و بم گفتۀ آنها ، قدرت حوادث و وقایع و حس‌های قصه را خیلی خوب بازتاب دهد. کتاب حاضر به نقل داستان یوسف با نگاهی بر متن ترجمۀ «عبدالمحمد آیتی» و هفت ترجمۀ دیگر، نیز تفسیر المیزان و نقد توصیفی این داستان اختصاص یافته است.
