تعليم و تربيت در جنبه فردي عاملي است براي کسب معارف و علوم بشري و سازندگي انسان و وسيله‌اي جهت هدايت و رشد انسان‌ها. از طريق تعليم و تربيت مي‌توان آدمي را به والاترين نقطه جمال و کمال رساند و از افراد بشري که با زمينه‌هاي گوناگون و خام به دنيا مي‌آيند، انسان‌هايي ساخت متفکر، مدبر، متحول و سازنده. کتاب حاضر در پي آن است که به اهميت تعليم و تربيت در مکتب اهل بيت در يک سير تاريخي مشخص، يعني از صدر اسلام تا عصر حضور بپردازد.
