دانشاندوزی در مکتب معصومین (ع)، آداب ویژهای دارد و شخص حکیم و عالم اسلامی باید از اوصاف بسیاری برخوردار باشد تا مورد پسند و رضای خداوند قرار گیرد. فراگیری علم، تا با ضابطی درونی همراه نشود و تا تقوای علماندوزی ضمیمهی آن نگردد، سودمند نخواهد بود. پس شایسته است که رفتار بیرونی و نیات درونی خود را با آداب الهی منطبق ساخته تا بتوان به جهان دانش و معرفت قدم گذاشت. نگارنده در کتاب حاضر نخست با استناد به آیات و احادیث ضرورت فراگیری علم و دانش از معلمان اولیه ـ پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع) ـ و معلمان ثانویه را بیان میکند. سپس به منظور بیان روش تحصیل علم و دانش با استفاده از ظرایف هفته در سلوک علمی و عملی احادیث معصومین (ع) به برخی از آداب دانشوری و دانشاندوزی در پرتوی آیات و روایات اشاره میکند. برخی موضوعات کتاب عبارتاند از: شناسایی منابع حقیقی علم، صبر و شکیبایی، علم از نظر رسول خدا (ص)، رعایت اهمیت و مراتب علم، دعا و طلب توفیق از خدا، مداومت بر عمل، تقابل دانشوری، و دنیامداری.